|
«آینه در کربلاست» اثر دکتر محمدرضا سنگری تنها با گذشت یک سال از انتشار به چاپ هفتم رسیده است؛ این اثر روایتی کامل از واقعه عاشوراست.آینه در کربلاست از دقیقترین و جزئی پردازانهترین تاریخ نوشته های عاشورا است که نویسنده در آن با استفاده از منابع دست اول و مورد وثوق علمای تاریخ شیعه، تحلیل جامعی از حادثه کربلا ارائه میدهد.
-
-
عشق به سیدالشهدا
ستمگران و حكام جور و پیروان باطل، وقتى با یك فكر و ایمان و گرایش معنوى نتوانند مبارزه و مقابله كنند، به مظاهر و نمودها و سمبل هاى آن تفكر و باور حمله مى كنند....
ادامه مطلب ...
-
ارتباط امام مهدى(ع) با امام حسین(ع)
از زمان خلقت آدم ابوالبشر تاكنون همواره دو جریان حقّ و باطل به موازات هم پیشرفته و كره خاك هیچگاه از مصاف این دو جریان خالى نبوده است. پیروان هر یك از حق مداران گذشته، همواره بسترسازان حقگرایان آینده...
ادامه مطلب ...
-
سرّ عدد چهل
اعداد نه تنها در زندگی مادی که در زندگی معنوی ما نیز حائز اهمیت فراوانند ، تعدا رکعات نماز ، تعداد تسبیحات اربعه ، تعداد تسبیحات حضرت فاطمه (س) و امثال اینها نشان می دهند که زندگی معنوی جدا از اعداد نیست
...
ادامه مطلب ...
آسیب شناسی محتوایی و شکلی در عزاداری الف. جایگاه مراسم عزاداری عزاداری و برپایی مراسم ماتم در سوگ خوبان و اولیاء خدا امری است که ریشه در قران و سیره نبوی(ص) وسیره امامان(ع) دارد. این عزاداری ها مصداق مودت اهل بیت(ع) است.(1) مصداق تعظیم شعائر الهی است.(2) مصداق فریاد مظلوم علیه ظالم است(3) و در سیره نبی اکرم(ص) داریم که حضرت در سوگ شهدای احد و بویژه حمزه سیدالشهداء عزا گرفت وترغیب به عزاداری بر حضرت کرد نیز درسوگ شهادت حضرت جعفر بن ابی طالب و زید بن حارثه و عبدالله بنرواحه عزا گرفت. برپائی مجلس عزا را عیب نمی دانست و با آن برخورد نمی کرد راوی گوید: یکی از بستگان پیامبراکرم (ص) از دنیا رفت، زنها جمع شدند و مجلس عزا برای او برپا کردند عمر برخاست آنها را از اینکار نهی کرد و آنها را طرد نمود پیامر(ص) فرمود: عمر، رهایشان کن که چشمگریان و قلب مصیبت دیده و داغ تازهاست.(4) شنیدنی است که پیامبر اکرم(ص) برای امام حسین(ع) در روز اول ولادتش مجلس عزا گرفت.(5) در منزل ام سلمه در دوره کودکی برای امام حسین مجلس عزا گرفت.(6) در منزل عائشه برای حضرت امام حسین(ع) مجلس عزا گرفت.(7) در خانه امام علی(ع) برای حضرت عزا گرفت.(8) بنابراین اگر بگوئیم بنیانگذار عزاداری بر سید و سالار شهیدان حضرت نبی اکرم(ص) امامان(ع) بوده است سخنی بگزاف نگفته ایم.(9)
در سیره امامان(ع) هم برنام های که هرگز در هیچ شرائطی ترک نشد برپائی عزا بر سالار شهیدان امام حسین(ع) بود. امام سجاد(ع) پس از امام حسین(ع) تا زنده بود در هر مجلس از داغ حسین میگفت و در حقیقت مجلس عزا برپامی کرد. امام باقر(ع) هم در شرائط سخت و خفقانی دستور میداد روز عاشورا عزای امام حسین را بر پا کند. مالک جهنی میگوید امام باقر(ع) در روز عاشورا فرمود: همه برای امام حسین گریه کنند و اهل خانه را دستور به گریه بر حضرت می کرد.(10) همین سیره را حضرت امام صادق(ع) و امامان دیگر(ع) داشتند آنها بر این امر اصرار داشتند که از رهگذر عزاداری و برپائی عزای سالار شهیدان چراغ پرفروز نهضت حسینی روشن بماند که ماند.
مجالس عزای حسینی نه تنها نام سیدالشهداء(ع) را پرآوازه نگه داشته بلکه سبب ماندگاری پیام اسلام عزیز شدند.بر این اساس است که احیا گر مکتب نجات بخش عاشورا در عصر حاضر حضرت امام خمینی(ره) بیشترین تأکیدها رابر برپائی عزاداری سید و سالار شهیدان داشتند: ملت ما قدر این مجالس را بدانند مجالسی است که زنده نگه می دارد ملتها را (11) ملت ما را این مجالس حفظ کرده بیخود نبود که رضاخان مأمورین ساواک رضا خان تمام مجالس عزا را قدغ نکردند.(12) مجالس عزا را با همان شکوهی که پیشتر انجام می گرفت و بیشتر از او حفظ کنید.(13) مجالس سوگواری ائمه اطهار(ع) را باید حفظ کنید اینها را باید حفظ کنید. اینها شعائر مذهبی ماست که باید حفظ شود.
باتوجه به جایگاه رفیع عزاداری و گوهر ارزشمندی که در آن نهفته است بدیهی است که دشمنان تلاش گسترده در جهت تخریب و تحریف آن داشته باشند. در برهه ای از زمان که عباسیها قدرتمند بودند در پی تخریب عزای سالار شهیدان بودند که عزاداران را دستگیر می کردند، شکنجه و اعدام میکردند و در برهه ای که قدرت مقابله نداشتند، در پی تحریف آن بودند تا جلوی تأثیر گذاری این سنت مبارک را بگیرند. با توجه به تأثیر ژرف فرهنگ عاشورا در پیروزی و تدام انقلاب اسلامی، دشمنان قسم خورده اسلام این بار در پی تحریف این فرهنگ برآمدند تاتأثیر آفرینی آنرا کمرنگ کنند. گزارش ذیل هشداری است برای همه آنان که در این رابطه تأثیر گذارند هم بانیان محترم هم خطباء محترم و هم مداحان محترم:
نقشه سیا در رابطه با فرهنگ عاشورا اخیراً کتابی به نام نقشهای برای جدائی مکاتب الهی در آمریکا انتشار یافته که در آن گفتگوی مفصلی با دکترمایکل برانت یکی از معاونان سابق سیا سازمان اطلاعاتی مرکزی آمریکا انجام شده است او در این زمینه میگوید بعد از مدتها تحقیق به این نتیجه رسیدیم که قدرت رهبر مذهبی ایران و استفاده از فرهنگ شهادت در انقلاب ایران تأثیرگذار بوده است ما همچنین به این نتیجه دست یافتیم که شیعیان بیشتر از دیگر مذاهب اسلامی فعال و پویا هستند دراین گردهم آئی تصویب شد که بر روی مذهب شیعه تحقیقات بیشتری صورت گیرد و طبق این تحقیقات برنامه ریزی هایی داشته باشیم به همین منظور چهل میلیون دلار بودجه برای آن اختصاص دادیم و این پروژه درسه مرحله بهترتیب زیر انجام شد... پس از نظر سنجی ها وجمع آوری اطلاعات از سراسر جهان به نتایج مهمی دست یافتیم متوجه شدیم که قدرت مذهب شیعه در دست مراجع و روحانیت می باشد... این تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که بطور مستقیم نمی توان با مذهب شیعه رودر رو شد و امکان پیروزی بر آن بسیار سخت است و باید پشت پرده کار کنیم ما بجای ضرب المثل انگلیسی اختلاف بیانداز حکومت کن از سیاست اختلاف بیاندازد نابود کن استفاده کردیم و درهمین راستا برنامه ریزی های گسترده ای را برای سیاست های بلند مدت خود طرح کردیم حمایت از افرادی که بامذهب شیعه اختلاف نظر دارند و ترویج کافر بودن شیعیان به گونه ای که در زمان مناسب علیه آنها توسط دیگر مذاهب اعلام جهاد شود. همچنین باید تبلیغات گسترده ای را علیه مراجع و رهبران دینی شیعه صورت دهیم تا آنها مقبولیت خود را در میان مردم از دست بدهند.
یکی دیگر از مواردی که باید روی آن کار میکردیم موضوع فرهنگ عاشورا و شهادت طلبی بود که هر ساله شیعیان با برگزاری مراسمی این فرهنگ را زنده نگه می دارند ما تصمیم گرفتیم با حمایت های مالی از برخی سخنرانان ومداحان و برگزارکنندگان اصلی اینگونه مراسم که افراد سودجو و شهرت طلب هستند عقاید و بنیانه ای شیعه و فرهنگ شهادت طلبی را سست و متزلزل کنیم و مسائل انحرافی در آن به وجود آوریم به گونه ای که شیعه یک گروه جاهل و خرافاتی در نظر آید. در مرحله بعد باید مطالب فراوانی علیه مراجع شیعه جمع آوری شده و بوسیله مداحان و نویسندگان سودجو انتشار دهیم و تا سال 1389 مرجعیت را که سد راه اصلی اهداف ما می باشند تضعیف کرده و آنان رابه دست خود شیعیان و دیگر مذاهب اسلامی نابود کنیم و در نهایت تیر خلاص را بر این فرهنگ و مذهب بزنیم.(14)
امام راحل پیشگام آسیب زدایی لذاست که آسیب شناسی این مجالس و آسیب زدائی از آنها بزرگ ترین خدمت به نهاد مقدس عزاداری است. از کلمات امام راحل عظیم الشأن استفاده می شود که آن امام عزیز با فراستی که در مؤمن است از حدود 60 سال پیش بهاین نکته هم توجه داشته اند: باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند باید این سنتها را حفظ کنید البته اگر چنانچه ناروائی بوده است سابق ودست اشخاصی بی اطلاع از مسائل اسلام بوده آنها یکقدری تصفیه شود لکن عزاداری به همان قوت خودش باقی بماند.(15)در اینجا باید یک سخنی هم در خصوص عزاداری و مجالسی که به نام حسین بن علی(ع) برپا می شود بگوئیم. ما و هیچیک از دینداران نمیگوئیم که با این اسم هر کسی هر کاری می کند خوب است چه بسا علمای بزرگ ودانشمندان بسیاری از این کارها را ناروا دانسته و به نوبت خود ازآن جلوگیری کردند چنانچه همه میدانیم که در بیست چند سال پیش از این عالم عامل بزرگوار مرحوم حاج شیخ عبدالکریم که از بزرگترین روحانیون شیعه بود در قم شبیه خوانی را منع کرد و یکی از مجالس بزرگ را مبدل به روضه خوانی کرد و روحانیین و دانشمندان دیگر هم چیزهایی راکه بر خلاف دستور دینی بوده منع کرده و می کنند.(16) بنابراین خدمت بزرگ درمقطع کنونی به عزاداری سالار شهیدان شناسایی آسیبها و تلاش در جهت آسیب زدایی است روز چهارشنبه 84/6/9 گذشته در محضر آیتالله العظمی فاضل لنکرانی بودم صریح عبارت ایشان اینبود که اگر این آسیب هایی که در برخی مجالس عزاداری هست ادامه یابد من بر اصل کیان تشیع احساس خطر میکنم.شبیه این اظهار نظر را آیتالله العظمی مکارم داشتند و فرمودند اگر این روند ادامه یابد بیم آن میرود که روند مجالس عزاداری بدست کسانی بیفتد که اصلاً اهلیت ندارند.
افراط و تفریط در عرصه آسیبها پیش از آنکه در عرصه بحث از آسیب ها شویم تذکر یک نکته را ضروری می دانم و آن اینکه: در عرصه مقابله با آسیبها دو نظریه وجود دارد که بنده معتقدم در دو طرف افراط و تفریط است و نظریه معتدل حد وسط است. این دونظریه عبارتند از:
یک نظریه آن است که عزاداری امر مقدسی است اصلاً نباید در این عرصه وارد شد بگذاریم مردم هر کاری می کنند بکنند به هر شکلی که می خواهند عزاداری کنند اگر بخواهیم در این میدان وارد شویم و نقد کنیم چه بسا اصلع زاداری آسیب می بیند پس چرا دست به ابروی عزاداری بزنیم که در نتیجه چشم کور شود! صاحبان این نظریه باید توجه کنند که اگر از عزاداری آسیب زدائی نشود چه بسا اصل عزاداری آسیب دیده وشاهد آن باشیم که چند سال آینده در عزاداری همه چیز باشد جز احیاء مکتب سالار شهیدان(ع) ما نمی توانیم در اینعرصه بی تفاوت باشیم و اجازه دهیم در پوشش عزاداری گناه و معصیت صورت پذیرد.
نظریه دوم که نظریه تفریطی می دانیم این است که به گونه ای از عزاداریها انتقاد کنیم که خدای ناکرده مردم ازاصل برپایی آن دلسرد شوند. بگونه ای از مداحها انتقاد کنیم که خوبان آنها نیز زیرسؤال روند. بحمدالله در جمع مداحان کشور کسانی هستند که هم مخلصانه میخوانند هم با مطالعه و هم مراقباند از حدود شرع خارج نشوند منارج و ارزش اینگونه مداحان را از دعبل و کمیت دیروز کمتر نمیدانم. نباید بگونه ای از خطبا انتقاد کنیم که تر وخشکش همه با هم بسوزد! خطبای ارزشی که زبان گویای اسلام اند نیز آسیب ببینند. اینهم نادرست است، ما معتقدیم باید در این عرصه جانب اعتدال را گرفت. بر برپایی عزای حسینی واهل بیت(ع) تأکید داشته باشیم از خطبا و مداحان مخلص تجلیل و تکریم کنیم در عین حال رسالت روشنگری خود رادر عرصه عزاداریها همانند دیگر عرصه ها داشته باشیم بنابراین اگر در این مجلس عظیم سخن از آسیبها داریم. هرگزدر صدد تخریب عزاداریها، خطبا و مداحان مخلص نیستیم بلکه در پی آنیم که این نهاد مقدس با نشاط و شادابی بماند و همانند گذشته الهام بخش باشد.
آسیبها آسیبهایی که در این عرصه قابل ذکر است بر دو قسم است یکی آسیب محتوائی است ودیگر آسیب شکلیاست اما آسیبهای محتوایی عبارتند از:
آسیبهای محتوایی
1. طرح یکجانبه سیمای معصومین طرح یک جانبه سیمای پیامبر (ص) و معصومین(ع) در مجالس عزا و شادی اهل بیت(ع) و تنها جنبه قداست و ملکوتی امامان را مطرح کردن و بس توضیح آنکه پیامبر و امامان دو جنبه دارند یکی جنبه ملکوتی که در این نگاه معصوم اند، علم غیب دارند، ولایت تکوینی دارند و... و دیگر جنبه مُلکی و زمینی قل انما انا بشر مثلکم ما بایددر مجالس اهل بیت هر دو بعد را مطرح کنیم و تأکید بر بعد دوم داشته باشیم آنها الگوی زندگی اند جنبه هایی الگوئی زندگی اهل بیت مطرح شود این ست که سازنده است از مناقب اهل بیت بگوئیم از انس آنها با خداوند، ارتباط صمیمی بامردم گره گشایی از کار مردم، زهد، شجاعت و... و ده ها بعد دیگر. قرآن و روایات حتی ابراز محبت به اهل بیت(ع) را مقدمه برای عمل می دانند. در آیه ای می خوانیم: قل لا اسئلکم علیه اجراً الا الموده فی القربی. بگو بر این رسالت از شما اجری نمیخواهم جز مودتقربی_ خمسه طیبه طاهره _ (17) در آیه دیگر میخوانیم: قل ما سئلتکم من اجر فهو لکم ان اجری الا علی الله. اجری که خواستم به نفع شماست اجرم بر خداست.(18) در آیه سوم میخوانیم: قل ما اسئلکم علیه من اجر الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلا. بگو اجری بر رسالت ازشما نمیخواهم مگر کسی که بخواهد راه به سوی خداوند بیاید.(19) از مجموع سه آیه استفاده می شود مودت هم جهت راهیابی به سوی خداوند است. این از قرآن در روایات هم فراوان بر الگو بودن اهل بیت(ع) تأکید شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمود اهل بیت من فارق بین حق و باطلند اینها امامانی اند که باید به آنها اقتدا کرد.(20)
عن مولینا امیرالمؤمنین(ع) انظروا اهل بیت نبیکم فالزموا سمتهم و اتبعوا اثرهم فلن یخرجوکم من هدی و لنیعیدوکم فی ردی فان لبدوا فالبدوا و ان نهضوا فانهضوا و لا تسبقوهم فتضلوا ولاتتاخروا عنهم فتهلکوا.(21) مولی علی(ع) فرمود به اهل بیت پیامبرتان بنگرید از آن سو که گام بر میدارند بروید قدم جای قدمشان بگذارید آنها شما را هرگز از راه هدایت بیرون نمی برند و به پستی و هلاکت باز نمی گردانند اگر سکوت کردند سکوت کنید اگر قیام کردند قیام کنید از آنها پیشی نگیرید. که گمراه میشوید و از آنان عقب نمانید که نابود میگردید.عن رسول الله (ص) اجعلوا اهل بیتی منکم مکان الرأس من الجسد و مکان العینین من الرأس فان الجسد لایهتدی الا بالرأس و لا یهتدی الرأس الا بالعینین.(22) پیامبر اسلام (ص) فرمود اهل بیتم را همانند سر در پیکره زندگی قرار دهید و همانند دو چشم از سر همانا جسد جز باسر راه بجائی نمی برد هدایت سر هم با چشمها است.آنچه که بسی مایه تأسف است آن است که اخیراً در برخی از مجالس حتی از بعد ملکوتی امامان و مناقبمعنوی آنان گفته نمی شود و صرفاً سخن از توصیف چشم و ابروی اهل بیت است همان که مورد نقد مقام معظمرهبری هم قرار گرفت: چیز دیگری که بنده در بعضی از خوانندگان جلسات مداحی اطلاع پیدا کردم استفاده از مدحها و تمجیدهای بی معناست که گاهی هم مضر است فرض کنید راجع به حضرت اباالفضل صحبت می شود بنا کنند از چشم و ابرویآن بزرگوار تعریف کردن مثلاً قربون چشمت بشم، مگر چشم قشنگ دردنیا کم است؟ مگر ارزش اباالفضل به چشمهای قشنگش بوده... اینها سطح معارف دینی ما را پایین میآورد معارف شیعه در اوج اعتلاست...ارزش اباالفضلالعباس به جهاد و فداکاری و اخلاص و معرفت او به امام زمانش است، به صبر و استقامت اوست به آب نخوردن اوست در عین تشنگی و بر لب آب بدون اینکه شرعاً و عرفاً هیچ مانعی وجود داشته باشد.(23) بنگرید به نمونه هایی از این سست مطرح کردنها:
همه هستیم و مدیون چشماتم میدونی ازهمان روز ازل مست نگاتم میدونی کار چشماش دلبریه قد و بالای قشنگش عجب محشریه سیاهه چشات جزیره دله هر کس از نسل تواه چه خوشگله از نگاه تو محبت میباره مردی از مردونگیت کم میاره با اینکه من خوب میدونم آدمی بی اصل و نسبم بده اجازهای خدا عشقمو نقاشی کنم خوب میشه قلب عاشقم یه طرح خوشگل میزنم نقش یه مرد پهلوون طرح شمایل میزنم به روی صفحه میکشم پیشانی بلند شو ابروهای کمونی شو صورت آسمونیشو تا که به چشماش میرسم کشیدنش چه مشکله آخر چشای یار من سیاهه خیلی خوشگله
آیا اینها مناقب اهل بیت است آیا داشتن چشمهای آنچنانی ارزش است یا فداکاریها و از جان گذشتگیها؟و...
امامان که این همه تأکید برعزاداری داشتند بر این نکته هم تأکید داشتند که عزاداری ها باید جهت روشنگرانه افشاگرانه هدایت گرانه داشته باشد برای این کار عملاً از شعرای متعهد و ارزش آنروز که نقش مداحها و مرثیه خوانهای امروز را داشتند تجلیلها و تکریم ها می کردند.چرا امامان از کمیت اینهمه تجلیل کردند؟ چراامام سجاد(ع) به کمیت می گوید که ما از پاداش کار تو و اشعار تو عاجریم خدا خودش به تو پاداش دهد.(24) امام صادق(ع) می فرماید: خدایا گناهان گذشته و آینده کمیت و گناهانی که پنهان و آشکار انجام داده ببخش وآنقدر به او بده تا راضی شود. این بدان دلیل است که شاعر متعهد و ارزشی است قصیدههاشمیات 578 بیتی او تمام معرفی اهل بیت، فجایع بنی امیه حکومت عدل اسلامی است.در پایان شعرش می گوید:
الیکم ذوی آل النبی تطلعت توازع من قلبی ظماء و البب فانی عن الامر الذی تکرهونه بقولی و فعلی مااستطعت لا جنب
اعضای تشنه از قلب و عقل و وجودم همواره به سوی شما خاندان پاک پیغمبر نظاره گر است. پس من نسبت به آنچه شما دوست ندارید ما گفتار و رفتار خویش تا آنجا که در توان من است از آن دوری می جویم. او آنچنان شیفته اهل بیت است که فرزندش می گوید به هنگام شهادت سه بار اللهم آل محمد(ص) گفت و به دیدار خدا رفت.(25) و نیز تجلیلی که از دیگر شاعران اهل بیت همانند فرزدق دعبل، حمیری و مانند آن داشته اند همگی در این راستا بود اهل بیت مجلس عزائی رامی پسندند که در آن احیاء امر اهل بیت و مکتبشان باشد. مجالس عزای این چنینی بود که انقلاب آفرین و مبدء قیام پانزدهم خرداد شد که مبداء انقلاب بزرگ اسلامی است. عاشورای سال 1342 که دو روز بعد امام دستگیر شد و حوادث پانزدهم خرداد پیش آمد نوحه این بود.
گفت عزیز فاطمه نیست ز مرگز واهمه تا به تنم توان بود زیر ستم نمیروم ننگ حیات و ذلتش عزت مرگ و لذتش من ز یزید بی پدر ظلم و ستم نمیکشم شعر رائج عزای انقلابی این بود که بزرگ فلسفه قتل شاه دین حسین این است که مرگز سرخ به از زندگی ننگین است نه ظلم کن به کسی نه بزیر ظلم رو که این مرام حسین است و منطق دین است
یا شعر زنده و حماسی شاعر معاصر آقای بهجتی اندر آنجا که باطل امیر است اندر آنجا که حق سر بزیر است اندر آنجا که دین و مروت پایمال و زبون واسیر است راستی زندگی ناگوار است مرگ بالاترین افتخار است اندر آنجا که از فرط بیداد نیست مظلوم را تاب فریاد اندر آنجا که ظالم بمستی برسر خلق میتازد آزاد مهر بر لب نهادن گناه است خامشی بدترین اشتباه است این اساس مرام حسیناست روح و رمز قیام حسین است یا که آزادگی یا شهادت حاصلی از پیام حسین است شیعه او هم اینسان غیور است تا ابد از زبونی بدور است شیعه و تن به بیداد دادن؟ شیعه و مهر بر لب نهادن؟ شیعه و خفتن و آرمیدن؟ شیعه و در مذلت فتادن؟ شیوه شیعه هرگز نه اینست شیعه نبود هر آنکس چنین است زان شهید سرازدست داده زان فداکار در خون فتاده جاودان آید این بانگ پرشور لا اری الموت الا سعاده آری آزاد مردان بکوشند برستمگر چو طوفان خروشند شور عالم ز نام حسین است مستی جان ز جام حسین است هر کجا نهضتی حق پسند است ریشه اش از قیام حسین است او بخون این سخن کرد ترسیم پیش ظالم نگردید تسلیم
هم اکنون هم اگر بخواهیم احیا گر عزاداری راستین و عاشورایی باشیم باید در مجالس عزاداری هم از مقامات ملکوتی امامان بگوئیم وهم از مقامات مُلکی آنان! باید از جنبه الگوئی و اسوه بودن آنها بگوئیم و نباید به صرف ابرازعشق اکتفاء نمائیم.
2. غلو آسیب دیگر طرح مسائل غلو آمیز در عزاداری هاست حسین اللهی شدن! زینب اللهی شدن! و از این رهگذر خود را مقدس جلوه دادن . قرآن کریم از غلو نهی می کند. یا اهل الکتاب لا تغلوا فی دینکم و لا تقولوا علی الله الا الحق.(26) ای اهل کتاب غلو در دین نکنید و بر خدا جزحق نگوئید. قل یااهل الکتاب لا تغلوا فی دینکم.(27) ای اهل کتاب در دینتان غلو نکنید. پیامبر (ص) فرمود: ایاکم و الغلو فی الدین فانما هلک من کان قبلکم بالغلو فی الدین.(28) از غلو در دین بپرهیزید گذشتگان شما با غلو در دین هلاک شدند. امامان ما شدیدترین برخورد را با غلات داشتند. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: اللهم انی بریء من الغلاه کبراءه عیسی بن مریم من النصاری اللهم اخذلهم ابداً و لاتنتصر منهم احداً.(29) خدایا من از غلات بیزارم همانند بیزاری حضرت عیسی از نصاری خدایا آنها را تا همیشه خوار کن و هیچکدام از آنها را یاری مکن. و برخی از غلاتی را که مدعی ربوبیت مولی علی(ع) بودند سوزاند.(30) امام صادق(ع) فرمود: احذروا علی شبابکم الغلاه لا یفسدوهم فان الغلاه شر خلق الله یصغرون عظمه الله ویدع ون الربوبیه لعبادالله والله ان الغلاه اشر من الیهود و النصاری و المجوس و الذین اشرکوا.(31) از جوانان خود از شر غلات برحذر باشید مباد آنها را فاسد کنند همانند غلات بدترین بندگان خدا هستند عظمت خداوند را تحقیر کرد و ادعای خدائی برای بندگان خدا دارند بخدا قسم غلات بدتر از یهود و نصاری و مجوس و مشرکان هستند. امام رضا(ع) فرمود: لعن الله الغلاه... لا تقاعدوهم و لا تصادقوهم و ابرأء منهم برئ الله منهم.(32) خدا غلات را لعنت کند... همنشین اینها نشوید طرح دوستی با آنها نریزید همانگونه که خداوند از آنها برائت جسته شما هم برائت بجوئید.
در رابطه با غلات چهار کتاب زیرخواندنی است.
1. الجذور التاریخیه و النفسیه للغلو و الغلاه تألیف سامی العزیزی؛
2. شبهه الغلو عنه الشیعه تألیف دکتر عبدالرسول غفار؛
3. پژوهشی در باره طوایف غلاه تا پایان غیبت صغری و موضع ائمه در این باره تألیف اسکندر اسفندیاری؛
4. غالیان کاوشی در جریانها و بر آیندها تألیف نعمت الله صفری فروشانی.
با این همه انزجاری که ما از اهل بیت(ع) از غلات می بینیم متأسفانه می بینیم که همچنان در برخی از عزاداریها بازنمونه هایی از غلو مطرح می شود که تأثیر فراوانی در تخریب چهره ائمه(ع) داشته ودارد و سبب میشود چهره شیعه که پیوسته چهره ای دین مدار منطقی بوده، چهرهای تحریف شده و نادرست معرفی گردد.
3. دروغ عرضه دروغ در این عرصه ها آفت دیگر این مجالس است ما معتقد نیستیم که هدف وسیله را توجه کنندچون هدف مقدس است پس از دروغ استفاده شود. این دردی است که صد سال قبل مرحوم محدث نوری در لؤلؤو مرجان از آن نالیده و به نحو مبسوط در نکوهش دروغ و دروغگویی در عزاها سخن گفته اند و نمونه هایی هم آورده اندشهید مطهری در باره این کتاب میگوید که من خیال نمیکنم در هیچ کتابی در باره دروغ به طور کلی به اندازهای که دراین کتاب بحث شده است بحث شده باشد چنین کتابی شاید در دنبا وجود نداشته باشد.(33)
نقل چند نکته در اینجا گفتنی است:
1. برخی مطالبی که در رابطه با سالار شهیدان گفته میشود دروغ بودنش بین است مثل آنکه گفته می شود طو نیزه سنان 60 ذراع بوده و از بهشت آمده و یا عدد کسانی که با امام حسین جنگیدند 600/000 نفر سواره بودند، یک میلیون پیاده! و یا 800/000 نفر امام حسین 300/000 نفر آنها را کشت! حضرت عباس 000/ 25 نفر آنها را در حالیکه نص تاریخی مورد اعتماد می گوید عدد لشکر یزید 30/000 یا 80/000 یا 100/000 بیشتر نبوده است و عدد کسانی که سید الشهدا کشته 1800 نفر بوده اند... برخی مطالب است که دروغ بودنش بین نیست ما باید در برابرمطالب دروغ بین موضع داشته باشیم اما دروغ غیر بین را باید تأمل کرد.
2. باید توجه داشت پرورش روضه یعنی متن را محور قراردادن و همان را توضیح دادن دروغ نیست آنچنان که زبان حال هم اگر وهن آمیز نباشد دروغ نیست.
3. ملاک صحت و سقم و راست و دروغ بودن هم تنها منابع معروف نیست چه بسا مطلبی که در منابع دست دوم هست و صادق است و چه بسا مطلبی که در منابع دست دوم هست و صادق است و چه بسا مطلبی که درمنابع دست اول هست و دروغ است بهر حال دروغ از آفات همیشه مجالس عزا بوده است لیکن حرف این است فراوانندکسانیکه میخواهند روضه درست بخوانند ولیکن منبع مورد اعتماد ندارد منابعی مثل نفس المهموم، لهوف و...بخشی از روضه های راست است نه همه آنها.در اینجا، جا دارد که از حوزه های علمیه گله کنیم که آیا این همه که از روضه های دروغ می نالید آیا گامی درجهت تدوین روضه های درست برداشته اید؟ سوگوارانه بایدگفت نه فراوانند جوان های متدین می گویند ما می خواهیم روضه درست و صحیح بخوانیم شما کتاب به ما معرفی کنید ولی متأسفانه کار نشده است. به هر حال دروغ همیشه حرام است بویژه آنجا که با آن مقدسات هتک شود. مسوغات کذب در فقه ما روشناست: یکی در مقام ضرورت است الدین اکره و قلبه مطمئن بالایمان و دیگر جهت اصلاح بین مردم المصلح لیسبکذاب. هیچ نداریم که گریاندن مردم برای اهل بیت(ع) هم از مسوغات کذب است!
4. مطالب ذلت آمیز طرح مطالب ذلت آمیز، تعبیرهایی همچون زینب مضطرو... امام زین العابدین بیمار و... که ذلت از ساحت مقدس اهل بیت(ع) بدور است. که: و لله العزه و لرسوله و للمؤمنین(34) حسینی که نه تنها خودش نماد عزت است حتی به بازماندگان خویش هم تأکید بر حفظ عزت دارد: یا اخیه انیاقسمت علیک فابرئ قسمی لا تشفّی علی حبیبا و لا تخمشی علی وجهاً و لا تدعی علی بالویل و الثبور اذا اناهلکت.(35) خواهرم ترا قسم میدهم که پس از من گریبان چاک مزن سیلی بر صورت مزن و بر من واژه های وای ونابودی را به کار مبر.آنوقت با اینهمه تأکید کسی بیاید بگوید: پس ازآنکه عبیدالله بن زیاد عمر بن سعد را به سوی امام حسین فرستاد تا باآن حضرت بجنگد _ چون انبوه سپاهیان عمر سعد را دید و فهمید که با یاران اندکش توان مقابله با آنها را ندارد _ به عمربن سعد گفت یکی از سه پیشنهاد مرا بپذیر:
1. رهایم کن از همان راهی که آمدم برگردم!
2. یا بگذار بروم به مرز و سر حدات ترک و با آنها بجنگم!
3. و یا مرا پیش یزید ببر تا دستم را در دست او بگذارم و با او بیعت کنم تا او خودش در باره من حکم کند!
عمر بن سعد این سه پیشنهاد را از طرف حسین(ع) به ابن زیاد گزارش داد اما ابن زیاد هیچکدام را قبول نکرد وبه عمر سعد نوشت حسین بیش از این دو راه ندارد یا باید زیر فرمان من در آید و به حکم من تسلیم شود و یا کشته شود! این قطعاً دروغ است ذلت است و با ساحت مقدس سید الشهدا(ع) سازگاری ندارد گرچه آن را ابن قتیبه دینوری، ابوالفرج اصفهانی، ابن عساکر دمشقی ابن اثیر جزری ومانند آنها نقل کرده اند.
5. طرح سست معارف اسلامی مطرح کردن سست معارف اسلامی و ورود خواب در عرصه معارف و یا ملاقات های دروغین. اعتقادی که باخواب درست شود با خواب هم می رود. در کجای معارف اسلامی داریم که اهل بیت(ع) کسی را با خواب و رؤیا هدایت کرده باشند، در کجای سیره اهل بیت ملاقات با ولی الله الاعظم به این ابتذالی درآمده است که هم اینک در کتابها نوشته و در جلسات گفته می شود. آقائی در کتابش می نویسد: عیال اینجانب مکرر شرفیاب حضور امام زمان رسیده! و یا آدرس امام زمان_ عج _ این است!! اینها نه تنها خدمت به امام زمان_ عج _ نیست بلکه ضربه به این اعتقاد مقدس است که بیش از 350 آیه قرآن تأویل به آن شده و دهها دلیل محکم و متقن دارد. مرحوم علامه سید مهدی بحرالعلوم که از اعاظم علمای امامیه است میگوید در زمان غیبت کبری برای بعضی از حاملین اسرار و علمای ابرار توفیق تشرف حاصل و به دیدار امام نائل می شوند ولی چون مأمور به کتمان دیدارند حکم خدا را در پوشش اجماع ابراز میدارند.(36) شیخ انصاری این نظر را پذیرفته و فرموده، در غایت ندرت است(37) حصول آن را برای او حدی من العلما قبول کرده است.(38) آیتالله العظمی وحید خراسانی بارها فرمودند ملاقات در غیبت کبری به دو صورت واقع می شود؛ 1. ملاقاتدر حال اختیار؛ 2. ملاقات در حال اضطرار. ملاقات در حال اختیار منحصر به افرادی نظیر سید بن طاووس است که احیاناً امام را دیده و شناخته و از او کسب فیض کرده اند اما ملاقات در حال اضطرار مربوط به افرادی است که در حال گرفتاری شدید به ذیل عنایت امام توسل می شوند و امام خود یا توسط افرادی که دارند از او دستگیری می نمایند و نیز فرمودند آنها که در اثر لیاقت و شایستگی به فیض دیدار موفق می شوند به کسی نمی گویند.
این مدعیان در طلبش بی خبرانند آن را که خبر شد خبری باز نیامد
از مراجع عظام تقلید چنین سؤال شده است:برخی از افراد در جلسات یا عزاداری ادعای ارتباط با معصومین خصوصاً امام زمان(عج) کرده و بدین وسیله ضمن استفاده های مادی از احساسات دینی مردم سوء استفاده می نمایند و اینگونه مسائل در جلسات مختلف خصوصاً مجالس زنانه رو به ازدیاد است با توجه به ادعای ارتباط با معصومین و واسطه بودن آنان و برخی تبعات اخلاقی که موجب سست شدن اعتقادات مردم به مسائل دینی می شود مستدعی است نظر مبارک را در باره شرکت دراین جلسات و هرگونه تقویت وترویج این افراد بیان فرمایید؟
آیتالله العظمی صافی چنین پاسخ داده اند: ادعای ارتباط خاص با حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف در زمان غیبت دروغ است و شرکت در مجالسی که چنین ادعاها می شود حرام است و مؤمنین باید بی اساس بودن چنین ادعا را برای مردم بیان کنند که گمراه نشوند.
آیتالله العظمی سیستانی: این افراد دروغگو و دجالند و در صورتیکه امکان هدایت آنها نباشد باید مردم رامتوجه نموده تااز آنان دوری کنند.
آیتالله العظمی تبریزی: این مطالب اساس ندارد و تقویت و ترویج این امور موجب وهن مذهب و جایز نیست مؤمنین باید با شرکت نکردن در این مجالس و تذکر دادن به افراد کاری کنند که این مجالس از بی رونقی تعطیل شود.(39)
6- خواب و مکاشفه خواب و مکاشفه برای خود بیننده حجت نیست تا چه رسد دیگران و از خواب بدتر مکاشفاتی است که بعضی ها مدعی آنند مرحوم ملا احمد نراقی که از اساتید شیخ انصاری است می فرماید بعضی از علمای امامیه قول و فعل معصوم که در خواب صادر شود حجت دانسته اند اما اکثریت قریب به اتفاق علماء بر خلاف این قول مشی نموده اند. در روایت حسنه ابراهیم بنهاشم وارد شده که امام صادق(ع) در جواب سائلی که افسانه خواب ابی بن کعب سؤال نموده فرمود ان دین الله اعز ان یری فی النوم. دین خدا عزیزتر از آن است که در خواب دیده شود. سرانجام می فرماید آنچه مسلم است حجیت کلام معصوم در بیداری است و وضع عادی نه در خواب و رؤیا و روایات دیگر را هم توجیه کرده و سرانجام قول مشهور _ عدم حجیت _ را پذیرفته است. اینجانب بر این باورم خوابش خص معصوم حجت است نیازی نیست که معصوم شاهدی در بیداری بر آن بیابد زیرا که شیطان را راهی بر معصومین نیست. مرحوم میرزای قمی نیز در کتاب قوانین مسئله را طرح و حجیت آنرا مردود دانسته است. ممکن است رؤیا صادقه باشد ولی حجت شرعی ندارد. به هر حال ورود خواب، مکاشفات در عرصه معارف اسلامی به عنوان یک مبنا موجب طرح سست معارف اسلامی شده و اگر خواب مقدس شد چون راهی برای اثبات و نفی آن نیست حربه ای می شود بدست شیادان که از این رهگذر دروغ های خود را جا بیاندازند. در پایان عرض می کنم من منکر برخی از ملاقات های راستین که از ناحیه بزرگان بیان می شود و نیز مکاشفات صادقانه نیستم لکن معتقدم که اینها نباید مبنا قرار گیرد.
7- جدایی دین از سیاست جدایی دین از سیاست برخی می خواهند چنین وا نمود کنند که آنها ولایتی تر از مسئولان نظامند. درمجالس عزاداری می گویند ما می خواهیم گریه کنیم کاری به سیاست نداریم. در حالی که خود معصومین را ما ساسه العباد سیاستمداران خلق میخوانیم کان فی بنی اسرائیل یسوسهم انبیاء هم انبیاء سیاستمداران بنیاسرائیل بودند.در یک سو لائیکها، سکولارها دم از جدائی دین از سیاست میزنند و از یک سو متحجرین در پی جدائی دین ازسیاست اند. و این دو گروه در حقیقت دو تیغه یک قیچی هستند که اسلام ناب محمدی(ص) را قیچی می کنند.لازم به ذکر است نمی گوئیم مجالس مذهبی ما همانند کانونهای حزبی محل جار و جنجال های سیاسی باشد، اما اینکه در رابطه با اصل نظام اسلامی بی تفاوت باشند این آسیب جدی است. نظامی که با رنج های بسیار بدست آمده است. جلسات عزاداری اهل بیت کاملاً سیاسی بود هم تولّی داشت و هم تبری. در شرایط آنچنانی دیدند تبری کارسختی بود اما داشتند.
7. اظهار مطالب موهن اظهار مطالب موهن و تحقیر غیر مطلوب اهل بیت تحقیری که تنها در دربار پادشاهان ظالم پاداش دارد دربارگاه امامان معصوم چیزی جز خواری نیست بعنوان نمونه.
هر کی میخواد هر چی بگه من سگ کوی زینبم بهشت جاودان ز تو کران و بیکران ز تو سلطنت جهان ز تو من سگ کوی زینبم
اهل بیت ذلت را برای پیروانشان نمیپ سندند: لا ینبغی للمؤمن ان یذل نفسه. سزاوار نیست مؤمن خود را ذلیل کند البته تواضع و ابراز محبت به اهل بیت ذلت نیست.از مراجع عظام تقلید سؤال شده است: برخی مداحان شعرای نامناسب خوانده مانند من حسین الله یام یاقلاده سگ به گردن انداخته یا صدای سگ در می آورند وظیفه ما در برخورد با این افراد چیست آیتالله العظمی تبریزی فرمودند: مداحی و خواندن اشعار در مجالس اهل بیت(ع) باید طوری باشد که موجب وهن شیعه نباشد و بهانه به دست دشمنان شیعه ندهد در مجالس اهل بیت(ع) باید اشعاری خوانده شود که فضایل آن بزرگواران بیان شود و مصائب و مظلومیت آنها برای مردم گفته شود ائمه از ما نخواسته اند که خود را به صورت حیوان در آوریم آنچه که از ماخواسته اند این است که مؤمن صالح باشیم و اخلاق ما اخلاقی باشد که از آن بزرگواران رسیده است.(40)
اینها برخی آسیبهای محتوایی عزاداریها و اینک میپردازیم به آسیبهای شکلی:
آسیبهای شکلی
1. استفاده از موسیقی مبتذل از آسیبهای شکلی عزاداریها، استفاده از موسیقی های لهوی و حرام در عزاداری هاست. برخی مداحان ترانه های طاغوتی دیروز و یا ترانه های لس آنجلسی امروز را گوش می دهند آهنگ همان آهنگ است محتوا را عوض می کنند این قطعاً حرام است نمی توان به بهانه انجام مستحبی مرتکب حرام شد مرحوم شیخ اعظم انصاری میفرماید الاتری انه لایجوز ادخال السرور فی قلب المؤمن و اجابته بالمحرمات آیا نمیبینی که جایز نیست شاد کردن مؤمن واجابت دعوت او با محرمات باشد. اسلامی که میگوید قرآن را حق ندارید با لحن ا هل فسق بخوانید قطعاً این اسلاماجازه نمیدهد که از آهنگ های حرام در عزاداریها استفاده شود. نبی اکرم (ص) فرمود: اقرأ و القرآن بالحان العرب و اصواتها و ایاکم و لحون اهل الفسق و اهل الکبائر. (41) قرآن رابا لحن عربی بخوانید و از لحن های اهل فسق و گناهان کبیره بپرهیزید. و یا در بعضی عزاداریها دیده می شود بجای آنکه نوحه خوانی شود تنها آهنگ می نوازند و زنجیر میزنند اینها بی تردید تحریف عزاداری است و مورد رضای سالارشهیدان نیست. از مراجع عظام تقلید پرسیده شده است که: استفاده از آلات موسیقی مانند ارگ در مراسم عزاداری چطور است؟
مقام معظم رهبری آیتالله العظمی خامنه ای فرموده اند: استفاده از آلات موسیقی مناسب با عزاداری سالار شهیدان نیست و شایسته است مراسم عزاداری به همان صورت متعارفی که از قدیم متداول بوده برگزار شود.
آیتالله العظمی بهجت فرموده اند آنچه موجب وهن عزاداری است باید اجتناب شود. استعمال آلات موسیقی در عزاداری خالی از اشکال نیست.
آیتالله العظمی تبریزی : استفاده از آلات موسیقی در عزاداری حرام است.(42)
2- اکتفا به مداحی اکتفا به مداحی و سینه زنی دیگر آسیب مجالس عزاداری است. درست است که این شورها و عشق ها و سینه زنی ها و حالها در نهایت تقویت دین است، ما به سهم خودمان خوشحالیم از اینکه ببینیم بجای اینکه جوانان در مجالس گناه باشند در این مجالس حضور یابند. لیکن سخن این است که اگر این شورها با شعور گره نخورد، ماندگار نخواهد بود. لیکن متأسفانه در برخی مجالس تنها اکتفا، به مداحی است و این آسیب پذیری آنگاه عمق بیشتری پیدامی کند که ملاحظه کنیم کم کم مجالس فاتحه هم باین سمت و سو می رود که تنها مداح دعوت میکند در حالی که این مجالس از فرصت های مناسب توجه دادن مردم به دین و قیامت است اهل بیت(ع) می پسندیدند که مجالسی که بنام آنها شکل می گیرد مجالس محتوائی باشد. حضرت امام صادق(ع) به عبدالله بن حماد بصری فرمود: بلغنی ان قوماً یأتونه یعنی الحسین من نواحی الکوفه و ناساً غیرهم و نساء، یندبنه و ذلک فی النصف من شعبانفمن بین قارء یقرء. _ محتمل است یعنی قرآن میخوانند و محتمل است که کتاب میخوانند _ اخبار مناقب _ و قاصیقص و نادب یندب و قائل یقول المراثی فقلت له نعم جعلت فداک قد شهدت بعض ما تصف فقال الحمد الله الذیجعل فی الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثی علینا و جعل عدونا من یطعن علیهم من قرابتنا او من غیرهم یهددونهم ویقبحون ما یصنعون.(43) به من گزارش دادند که زن و مرد نیمه شعبان به زیارت امام حسین(ع) می آیند قرآن میخوانند _ کتاب مناقب می خوانند قصه های اهل بیت را می گویند، روضه خوانی و مرثیه سرائی دارند گفتند آری فدایت شوم در برخی از این مراسم من بوده ام حضرت فرمود سپاس خدای را که در بین مردم کسانی را قرار داد که ما را مدح می کند برای ما مرثیه میخوانند و از دشمنان ما کسانی از نزدیکان و غیر نزدیکان ما کسانی را قرار داد که تهدید کنند آنها را و رفتار زشتشان راتضییع نمایند.
شهید مطهری گوید: معلوم می شود فلسفه این کار گریستن به تهدید دشمن و تقبیح کار آنهاست. مجالس عزاداری در طول تاریخ منشأ روشنگری رهیابی به حقیقت بوده است خطیبان خطابه میخواندند ومرثیه سرایان مرثیه سرائی حداکثر ثوابش ثواب ذکر است پیامبر حلقه علم را بر حلقه ذکر ترجیح داد. در روایتی آمده است: و خرج رسول الله(ص) فاذا فی ا لمسجد مجلسان مجلس یتفقهون و مجلس یدعون الله تعالی و یسألونه فقالکلا المجلسین الی خیر امّا هؤلاء فیدعون الله و اما هؤلاء فیتعلمون و یفقهون الجاهل هؤلاء افضل بالتعلیم ارسلت ثمقعد معهم.(44) پیامبر گرامی (ص) از منزل خارج شد به طرف مسجد آمد دید در مسجد دو مجلس است یک مجلس مجلس آموزشدین است و مجلس دیگر مجلس دعا فرمود هر دو مجلس خوب است اینان دعا می کنند و اینان آموزش می بینند و آموزش می دهند اینان افضلند که من برای تعلیم مبعوث شدم آنگاه حضرت در مجلس آموزش دین نشست.
مجالسی که در آن تعلیم و تعلم معارف دینی است بوستان های بهشت است: عن رسول الله(ص) اذا امررتم بریاض الجنه فارتعوا قالوا یا رسول الله و ما ریاض الجنه قال حلق الذکر فان للهسیارات من الملائکه یطلبون حلق الذکر فاذا اتوا علیهم حفّوا بهم. (45) پیامبر اکرم(ص) فرمود آنگاه که گذر به بوستان های بهشت کردید بهرهمند شوید گفتند ای رسول خدا بوستان های بهشت کجاست حضرت فرمود حلقه های یاد خدا همانند خداوند را فرشتگان بسیاری است که به دنبال حلقه های ذکرخدا می گردند وقتی حلقه ذکر یافتند آنها را احاطه می کنند.
قال بعض العلماء حلق الذکر هی مجالس الحلال و الحرام کیف تشتری و تبیع و تصلی و تصوم و تنکح و تطلق وتحج و اشباه ذلک.(46) بعضی از علماء گفته اند حلقه های ذکر مجالس حلال و حرام است چگونه بخری چگونه بفروشی نماز بخوانی، روزه بگیری، نکاح و طلاق داشته باشیم، حج انجام دهی.اکثر مشتریان مجالس با حال مذهبی را جوانان تشکیل می دهد، مطلوب ائمه از جوانان تفقه در دین بوده امام باقر(ع) فرمود: لو اتیت بشاب من شباب الشیعه لایتنفقه فی الدین لادبته.(47) اگر جوانی از جوانان شیعه را نزدم بیاورند که آموزش دینی ندارد تحقیقاً تأدیبش میکنم. سخن این نیست که مداحی نباشد سخن اینست مانند گذشته هر کسی کار خودش را که خطیب برای مردم قرآن، حدیث، فقه بگوید مداح هم مرثیه سرائی که در این صورت که شور و شعور توأم شده نقش آفرینی می کند و مهمتر از اینها مسئله رهبری اندیشه جوانان است که باید قطعاً به دست عالمان دین شناس تحصیل کرده حوزه های علمیه باشد.
3- برخورد کاسبکارانه دیگر آسیب عزاداری ها برخورد کاسبکارانه با این مقوله است که از مصادیق بارز استئکال به اهل بیت(ع) است.که در روایات مورد نکوهش قرار گرفته است و هر چه هم تورم بالا میرود با قیمت های نجومی بالا می برند قیمت را! امام صادق(ع) فرمود: من اراد الحدیث لمنفعه الدنیا لم یکن له فی الاخره نصیب و من اراد به الاخره اعطاه اللهخیر الدنیا و الاخره.(48)آن کس که حدیث را برای منفعت دنیا بخواهد در آخرت بهره ای ندارد و آنکس که حدیث را برای خدا و آخرت بخواهد خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عطا خواهد کرد. حضرت امام(ع) فرمود: از راه ما _ حدیث ما، محبت ما و مانند آن _ ارتزاق نکن.(49) یا اباالنعمان لا تستأکل بنا الناس فلا یزیدک الله بذلک الافقراً. از راه ما ارتزاق نکن که خداوند بر فقرت خواهدافزود.(50) این مربوط به آنان است که برخورد کاسبکارانه با معارف، مدایح، مراثی اهل بیت(ع) دارند و همانند کالا با آن برخورد میکنند. حساب آنان که تنها برای خدا در عرصه نشر معارف و گسترش فضایل و مناقب اهل بیت تلاش می کنند و مردم از سر عشق به خاندان عصمت و طهارت به آنها هدیه میدهند طبق تصریح روایات معصومین از اینانجداست و اینان مورد نکوهش نیستند.
ج. راهکارها برای مقابله با این آسیبها توجه به چند نکته ضروری است و به دنبال آن طرح خود را در این زمینه تقدیم میکنم.
1. آنکه پیوسته در بیان و نقد این آسیبها توجه داشته باشیم که اصل عزاداری آسیب نبیند. نباید بگونه ای انتقاد کرد که برپا کننده مجلس مداح، خطیب و مانند آن به کلی دلسرد شوند.
2. باید در رابطه با این آسیبها همان شیوهای را که در فقه آمده آرام و به تدریج مقابله صورت گیرد بسیاری ازاین نابسامانیها با نصیحت موعظه و منطق قابل حل است نباید به گونه ای برخورد شود که موجب لجبازی بیشتر گردد.
3. باید این آسیبها آنقدر از سوی بزرگان مطرح شود که ناهنجاری و ضد ارزش بودن اینها به صورت یک گفتمان و فرهنگ در آید این هم نیاز به شجاعت دارد هم آبرو دادن برای دین نباید از جوسازی ها هراسید و باید بهتکلیف عمل کرد.
در دیداری که هفته قبل با برخی از مراجع عظام تقلید داشتم نکات آموزنده ای از برخورد صریح بزرگان با غلو شنیدم که عبرت آموز است: آیتالله العظمی صافی فرمودند: ذاکری نزد آیتالله العظمی بروجردی خواند:
هذه فاطمه بنت الاسد اقبلت تحمل لاهوت الابد
یعنی: این فاطمه بنت اسد است که خدای ابدی را با خود حمل میکند. آن مرحوم برخورد کرد و دیگر اجازه ادامه مداحی را باو نداد و وقتی یکی از بزرگان در این رابطه وساطت کردآقای بروجردی فرمود ما نباید از کنار غلو سطحی بگذریم بعد آن مرحوم فرمود شنیدم مداحی می خواند:
تو باین جمال و خوبی چه به طور جلوه آئی ارنی بگو به آن کس که بگفت لن ترانی
این غلو است چرا این گونه اشعار در مداحیها خوانده می شود. از شاگردان امام شنیدم امام در مجالس روضه خوانی بر درست خواندن مقتل و رعایت موازین بسیار مصر بودند.علماء دین پاسدار مکتبند نباید بگذارند از هیچ ناحیه ای مکتب آسیب ببیند، بزرگانی که سر سلسله جنبان دیندر بلددند بر این مطلب حساس باشند اگر دیدند خطیبی غلو میگوید، مداحی غلو می گویند ملاحظات را کنار بگذارند و نهی از منکر کنند، ممکن است برخی جوسازی کرده حتی آبروریزی کنند اما قطعاً خداوند جبران خواهد کرد که ان الله یدافع عن الذین آمنوا... خداوند از مؤمنان دفاع خواهد کرد.
4. باید در عرصه انتقاد هم از افراط و تفریط خودداری کنیم نمیتوان هر روایتی که منقبتی بلند از مناقب اهل بیت(ع) را گفته است و در حد فهم ما نیست بلافاصله رمی به غلو کنیم. که فرمودند: نزلونا عن الربوبیته و قولوا فیناما شئتم. ما را از خدائی پایین بیاورید آنگاه هر چه در فضلمان خواستید بگویید. یا هر مطلبی که به گوشمان خورد و مادر کتابها آن را ندیده بودیم آنرا رمی به کذب کنیم که این عکس مطلوب را نتیجه میدهد و یا در جانب تفریط ازجوسازیها بهراسیم در مقابل غلو صریح موضع نگیریم در مقابل دروغ صریح موضع نگیریم که مبادا ما را رمی به ضدولایت کنند که ما باید مصداق الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لا یخشون احداً الا الله. آنان که رسالت الهی خودرا انجام داده و تنها از او خشیت_ خوف همراه با تعظیم _ داشته و جز از خدا از کسی دیگر خشیت ندارند، باشیم.
5. دراین رابطه طرحی در سال1368 خدمت مقام معظم رهبری ارسال کردهام که خلاصه آن این است که بایدجریان مداحی در کشور سامان یابد این سامان باید از سوی خود مداحها باشد نه دولتی که قطعاً نتیجه نمیدهد به اینترتیب که مداحان هر استان مثلاً از هر پنجاه مداح یک نفر نماینده تعیین کنند، اینها در تهران جمع شوند مثلاً تعداد حدود پنجاه مداحی که منتخب مداحان کشورند مجمع عمومی باشند از بین خود 7 یا 9 نفر را به عنوان مجمع مرکزیمداحان برگزینند این مجمع عهده دار ساماندهی امر مداحی در امورذیل گردد:
1. از علما مجتهد تاریخ در حوزه بخواهند در ابواب مقتل همه معصومین درست از نادرست مشخص کنند، بهاین ترتیب که از کل مداحها بخواهند که آنچه مثلاً در رابطه با حضرت اباالفضل(ع) میخوانند ارسال کنند و اینها درجمع عالمان مجتهد تاریخ در حوزه ارزیابی گردد آنچه دروغ صریح است اعلام شود وآنچه پرورش روضه است و یاقطع به کذب آن نیست اعلام شود به این ترتیب به تدریج چه بسا به تهیه مقتل عصری میرسیم.
2. آموزش مداحی در کشور سامان دهند و این عرصه مقدس را از ابتذال موسیقی لهوی حفظ کنند.
3. تخلفات حرفه ای را معرفی کرده و خود شیوه برخورد را تبیین کنند.
4. در مناسبت های ویژه هم شعر و هم سبک جدید مناسب را به مداحها عرضه کنند.
5. مداحان شایسته را تشویق و به رسانه ها اعلام کنند و به مداحان خاطی ابتدا تذکر کتبی دهند و در ادامه برخورد قانونی کنند. برخورد قانونی که خود مجمع مرکزی مداحان مشخص میکند و برخی وظائف دیگر.
جهت ساماندهی این تشکیلات برای دوره اول این انتخاب نمایندهای از سوی مقام معظم رهبری مدظلّه نظارت کنند تا افراد صالح گزینش شوند برای ادوار بعدی خود همین مجمع آیین نامه نوشته و جهت سلامت جریان نماینده مقام معظم رهبری فیلتر نهایی باشد.
این پیش نویس آن چیزی است که در رابطه با مداحی به نظر میرسد. روشن است که نظرات عزیزان میتواند این پیش نویس را کامل و قابل عرضه کند.
حجت الاسلام سیداحمد خاتمی
پی نوشت ها: 1. شورا، آیه 23. 2. حج/32. 3. نساء/48 4. سنن ابن ماجه، ج481/ 1. 5. مقتل خوارزمی، ج1، ص88. 6. مجمع الزوائد هیثمی، ج9، ص189. 7. مقتل خوارزمی، ج1، ص159. 8. مقتل خوارزمی، ج2، ص167. 9. در این زمینه ر.ک: سیرتنا و سنتنا سیره نبینا از مرحوم علامه امینی و کتاب اقناع اللائم از مرحوم سید محسن امین. 10. کامل الزیارات، ص174. 11. قیام عاشورا در کلام و بیان امام خمینی.. 12. همان. 13. همان. 14. روزنامه جمهوری اسلامی 5/3/83. 15. کشف الاسرار، ص173. 16. کشف الاسرار، ص141. 17. سوره شوری، 23. 18. سوره سبأ، 47. 19. سوره فرقان، 57. 20. اهل البیت فی الکتاب و السنه. 21. نهج البلاغه، خطبه 97. 22. اهل البیت فی الکتاب و السنه، ص101 به نقل از کشف الغمه، ج2، ص35. امالی طوسی، 482، کفایه الاثر، ص111. 23. مجله هیأت ماهنامه تخصصی هیأت رزمندگان اسلام شماره 9، ص5 و ص6. 24. الغدیر، ج2، ص295. 25. الغدیر، ج2، ص307، الانمانی، ج17، ص43. 26. سوره نساء، آیه 171. 27. سوره مائده، آیه 77. 28. مسند احمد بن حنبل. 29. بحارالانوار، ج25، ص284. 30. بحارالانوار، ج18، ص552 مستدرک الوسائل، ج18، ص17. 31. بحارالانوار، ج25، ص266. 32. اهل البیت فی الکتاب و السنه. 33. مجموعه آثار، ج17، ص613. 34. سوره منافقون، آیه 8. 35. ارشاد مفید 260. 259. تاریخ طبری، ج4، ص318 و ص319. 36. عوائد الایام، ص700. 37. رسائل شیخ انصاری. 38. کفایه الاصول، ج2، ص70. 39. مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید. 40. مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج4، ص111 و ص112. 41. وسائل الشیعه، ج4، باب 24 ابواب قراءه القرآن، ص858، ح1. 42. مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید. 43. کامل الزیارات، باب 108، ح1، با تصحیح علامه امینی. 44. منیه المرید، ص106. 45. همان. 46. همان. 47. المحاسن، ج1، ص357. میزان الحکمه، ج4، ص1401_ کلمه شباب _. 48. اصول کافی، ج1، ص46. 49. اصول کافی، ج2، ص338. 50. امالی شیخ مفید، ص182.
عنایت حضرت امام حسین علیه السلام , امام حسین علیه السلام , شهادت , شام , امام حسین علیه السّلام , امام , امام سجاد علیه السلام , حضرت زینب(س) , تربت , ثارالله , آیه , فرشتگان , اربعین , روز عاشورا , توسل , عاشورا , شهدای کربلا , عبادت , خدا , مدینه , اسلام , رسول خدا (ص) , گریه , عقیله بنی هاشم , کرامات , شفاعت , آسمان , زیارت , زیارت عاشورا , اهل بیت , قیامت , دعا , بهشت , امام حسین(ع) , فصاحت , زائران امام حسین علیه السلام , کربلا , ولادت , امام سجاد(ع) , حکایت , امام علی(ع) , علی اکبر علیه السلام , حضرت عباس(ع) , اشک , اهل بیت(ع) , زیارت ائمه (ع) , زیارت امام حسین , قیام , امام حسین (ع) , امام حسین علیهالسلام ,
- کل بازدید :
- بازدید امروز :
- بازدید دیروز :
- بازدید ماه قبل :
- آخرین بازدید :
- آخرین بازدید :
- آخرین بروز رسانی :
|
|